Okulary i soczewki kontaktowe to najpopularniejsze metody, ułatwiające życie osobom cierpiącym na krótkowzroczność. Już 75% ludzi dorosłych na świecie nosi jedne lub drugie. Częściej z problemami ze wzrokiem borykają się kobiety niż mężczyźni. Dalekowzroczność dotyczy 11% przypadków, jeśli chodzi o diagnozę, astygmatyzm niespełna 15%, ale najczęstszą diagnozą we współczesnym cyfrowym świecie jest krótkowzroczność. Mierzy się z nią aż 27% pacjentów. Z czym wiąże się ta choroba i na czym polega leczenie krótkowzroczności?
Krótkowzroczność – skąd ta wada?
Miopia, czyli krótkowzroczność, to wada wzroku polegająca na utrudnionym ostrym widzeniu obiektów, które znajdują się dalej. Najczęściej to nieprawidłowa budowa oka sprawia, że promienie do niego docierające nie koncentrują się na siatkówce tylko przed nią. Wyróżnia się krótkowzroczność osiową, w której oko jest zbyt wydłużone, krzywiznową, gdy pewne elementy oka (najczęściej rogówka lub soczewka) są za bardzo wypukłe.
Jest też kolejny typ krótkowzroczności – krótkowzroczność refrakcyjną, która nie wynika z nieprawidłowej anatomii oka, tylko ze współczynnika załamania soczewki. Osoba z krótkowzrocznością musi skrócić sobie odległość, by polepszyć widzenie przedmiotu czy obrazu. Jakie ma to konsekwencje dla codziennego życia?
Krótkowzroczność — konsekwencje
Wzmożona tendencja do pracy i nauki zdalnej to zjawisko, w którym wydłuża się czas spędzany przy urządzeniach i ekranach cyfrowych. Genetyka zatem to jedno, ale taki styl życia znacząco przyczynia się do rozwoju wad wzroku. Według badań im dłużej spędzamy czas ze wzrokiem skupionym na tym, co blisko, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia krótkowzroczności.
Niewątpliwie ostatnie lata przyczyniły się do nasilenia takich tendencji przy pracy zdalnej. Przyczynia się to z kolei do kłopotów z czytaniem napisów w kinie, ale też do poważniejszych kwestii, jak choćby prowadzenie pojazdów czy uprawianie sportów. Tendencja do mrużenia oczu w celu poprawienia widzenia natomiast prowadzić może do bólu oczu lub głowy oraz wzmożonego napięcia i zmęczenia. Czy zatem istnieje leczenie korygujące krótkowzroczność?
Krótkowzroczność – leczenie
Nieleczona krótkowzroczność wpływa negatywnie na życie, nie tylko pogłębiając istniejącą wadę, ale też prowadząc do problemów z koncentracją lub powikłań wokół narządu wzroku. Mogą pojawić się zwyrodnienia plamki żółtej, zaćma, jaskra lub też odwarstwienia siatkówki. Leczenie krótkowzroczności opiera się między innymi na ortokorekcji polegającej na spłaszczaniu centralnej części rogówki przy pomocy specjalnych soczewek zakładanych na noc. Dzięki nim krzywizna rogówki ulega zmianie, a obraz zostaje zogniskowany na siatkówce.
Metodą spowalniającą pogłębianie się wady jest zakrapianie oczu atropiną o niskim stężeniu. Inną metodą leczenia jest operacja laserowa mająca na celu zmianę kształtu rogówki, np. keratotomia, fotokeratektomia refrakcyjna, Lasek czy Lasik. Borykając się z tą wadą, warto skonsultować u okulisty czy kwalifikujemy się na leczenie laserowe, gdyż ta opcja nie dotyczy wszystkich pacjentów z krótkowzrocznością.
Materiał zewnętrzny
